Në rrjete sociale është bërë virale fotografia e një shtëpie të paprekur nga zjarri që përfshiu Lahainan në Hawai. Njerëzit pretedojnë se shtëpia i përket kryebashkiakut të zonës dhe fakti që nuk është dëmtuar nga flakët dëshmon se zjarri ka qënë i komanduar.
Fotografia e një shtëpie të paprekur nga zjarri në Lahainan, pas flakëve që shkaterruan thuajse gjithë qytetin turistik është bërë virale.
Shtëpia, me fasadën e saj të bardhë të pastër dhe çatinë e kuqe, duket e paprekur. Përreth saj janë grumbuj rrënojash të djegura të lëna pas nga zjarri që shkatërroi Lahainën javën e kaluar.
Njerëzit në rrjete sociale pretendojnë se shtëpia i përket kryebashkiakut të zonës dhe fakti që nuk është dëmtuar nga flakët dëshmon se zjarri ka qënë i komanduar.
‘Zjarr me përzgjedhje.’, shkruan një përdorues në facebook teksa ndan fotografinë e shtëpisë që nuk u përfshi nga zjarri masiv në ishullin Maui.
Edhe përdorues të tjerë në internet kanë sugjeruar se mbijetesa e shtëpisë ishte dëshmi se zjarri në të vërtetë ishte ndezur nga armë të drejtuara me energji ose një shpërthim masiv diellor.
Verifikimet tregojnë se në fakt, shtëpia historike Front Street nuk është në pronësi të kryebashkiakut të zonës sikurse pretendohet në rrjete sociale, dhe zjarri nuk ka qënë i komanduar.
Në një artikull të bërë nga kolegët tanë të Seattletimes sqarohet se shtëpia i përket Atwater Millikin, një artiste që bën piktura të peizazheve bregdetare në New England dhe burrit të saj, një menaxher i dalë në pension së fundmi. Ata kanë tre vite që kanë në pronësi shtëpinë, pasi kishin jetuar prej një dekade diku tjetër në Maui.
Çifti, i cili po vizitonte familjen në Masaçusets kur filloi zjarri, kishte rinovuar së fundmi shtëpinë, por jo me qëllimin për ta forcuar atë kundër flakëve. Prona 100-vjeçare ishte dikur një godinë për punonjësit e Pioneer Mill Co., një plantacion sheqeri që funksiononte në Lahaina duke filluar nga mesi i viteve 1800 dhe pronarët e shtëpive po kërkonin të rivendosnin disa nga tiparet origjinale të strukturës, thotë Millikin.
“Është një shtëpi 100% prej druri, kështu që nuk është sikur e kemi rezistuar ndaj zjarrit apo ndonjë gjë tjetër,” tha Atwater Millikin.
Duke punuar ngushtë me qarkun dhe komisionin lokal historik, ata zëvendësuan çatinë e betonizuar me metal me diametër të rëndë – shtëpia fillimisht do të kishte pasur një çati prej druri ose kallaji të valëzuar më të hollë, tha ajo. Ata e shtruan tokën me gurë deri në vijën e pikimit të çatisë, e cila ngrihet nga 36 deri në 40 inç.
Ata hoqën gjithashtu shkurret dhe bimësinë që ishin përballë shtëpisë – jo sepse po përpiqeshin të reduktonin rrezikun e ndezjes, por sepse ishin të shqetësuar për përhapjen e termiteve në kornizën prej druri, tha ajo. E vetmja lëvizje e tyre drejt gatishmërisë për katastrofa ishte instalimi i lidhjeve shtesë për rastet e stuhive, shtoi ajo.
“Dhe ne nuk e ndryshuam ndërtesën në asnjë mënyrë – ne thjesht e rinovuam atë.”, thotë ajo.
Duket se këto modifikime patën efektin, sado të paqëllimshëm, për ta bërë shtëpinë më të mbrojtur ndaj flakëve.
Çatitë janë faktori numër një që kontribuojnë në ndezshmërinë e një shtëpie, sepse ato mund të shërbejnë si vatra për krijimin e prushit, tha Susie Kocher, këshilltare pyjore për Cooperative Extension në Universitetin e Kalifornisë, e cila është bashkëautore e një udhëzuesi se si të mbrohen shtëpitë kundër zjarrit. Në këtë rast, një çati e rregullt me përbërje betoni ka të ngjarë të ketë bërë një punë po aq të mirë sa metali, pasi shumica e tyre kanë një vlerësim të rezistencës ndaj zjarrit të klasës A, shtoi ajo.
Kjo pasohet edhe nga “mjedisi afër shtëpisë” – zona që rrethon menjëherë strukturën, tha ajo. Ekspertët sugjerojnë që pronarët e shtëpive të pastrojnë bimësinë e ndezshme në një rreze prej 5 metrash dhe ta zëvendësojnë atë me një shtresë të fortë si gurë shtrimi ose zhavorr – të ngjashme me atë që bënë Millikins, tha ajo.
“Nëse shkurret, veçanërisht ato të ndezshme, janë afër shtëpisë nxehtësia mund të shpërthejë dritaren dhe nga atje shkon drejt e në shtëpi,” tha ajo.
Shtëpia mund të ketë përfituar gjithashtu nga fakti se nuk ishte aq afër pronave fqinje, tha ajo, duke treguar se kufizohej nga tre anët me oqeanin, një rrugë dhe një zonë e hapur.
“Unë mendoj se teoritë e konspiracionit mund të lulëzojnë kur ne nuk e kuptojmë se si ndodhin gjërat,” tha Kocher.
Por kur zjarret ndezin një lagje, është mjaft e zakonshme që disa shtëpi të qëndrojnë në këmbë, ndërsa të tjerat digjen, pasi era fut prush në pikat e cenueshme të strukturave ose bimësinë përreth, dhe disa shtëpi janë më rezistente ndaj prushit se të tjerat, tha ajo.
