Pretendimi: Një studim në Michigan ka treguar se fëmijët e vaksinuar kishin më shumë gjasa të zhvillonin sëmundje kronike sesa ata që nuk ishin vaksinuar
Verdikti: Mungon konteksti
———————————————————–
Një artikull i botuar më 12 shtator në portalin Patriotik Media pretendon se një studim “i Michiganit” ka treguar se “fëmijët e vaksinuar kishin më shumë gjasa të zhvillonin sëmundje kronike sesa ata që nuk ishin vaksinuar.”
Në brendinë e artikullit pretendohet se një “studim i brendshëm i sistemit shëndetësor Henry Ford në Michigan arriti në përfundimin se fëmijët e vaksinuar kishin më shumë gjasa të zhvillonin sëmundje kronike sesa ata që nuk ishin vaksinuar. Megjithatë, hulumtimi nuk u publikua kurrë.”
Artikulli i referohet një studimi të përmendur gjatë një seance dëgjimore që u mbajt në Kongresin amerikan më 10 shtator 2025 mbi vaksinimin.
Seanca me titull “Si ka ndikuar korrupsioni i shkencës në perceptimin publik dhe politikat në lidhje me vaksinat” përbëhej kryesisht nga një debat mbi këtë studim të pabotuar që krahasonte sëmundjet kronike te fëmijët e vaksinuar me ata të pavaksinuar.
Studimi u drejtua nga Marcus Zervos i Henry Ford Health, u përfundua në vitin 2020 dhe nuk u dorëzua kurrë për botim, sipas dëshmisë gjatë seancës dëgjimore. Zervos dhe autorët e tjerë të studimit nuk ishin të pranishëm në seancën dëgjimore.
Senatori Ron Johnson, kryetari i nënkomitetit për seancën dëgjimore, dhe dëshmitari Aaron Siri, një avokat që ka përfaqësuar organizatën jofitimprurëse kundër vaksinimit, Informed Consent Action Network, pretenduan se studimi nuk u dorëzua sepse autorët do të humbnin vendet e tyre të punës nëse do të publikohej.
Jake Scott, një profesor i asociuar klinik i sëmundjeve infektive në Stanford, dhe i vetmi mjek që foli si dëshmitar gjatë seancës, kishte një shpjegim të ndryshëm pse studimi nuk u botua.
Në dëshminë e tij, Scott tha se studimi ishte “në thelb me të meta,” duke shtuar se problemi i tij kryesor ishte se “fëmijët e vaksinuar kishin dyfishin e kohës së ndjekjes dhe dukshëm më shumë vizita shëndetësore sesa fëmijët e pavaksinuar.” Më shumë vizita shëndetësore do të thotë më shumë mundësi për t’u diagnostikuar me gjendje si çrregullimi i hiperaktivitetit dhe deficitit të vëmendjes (ADHD).
Scott vazhdoi të shpjegonte se “studimi raporton zero raste të ADHD midis mijëra fëmijëve të pavaksinuar. Si është e mundur kjo me një prevalencë kombëtare prej 11%? Kjo është shumë e pamundur, përveç nëse gjendjet nuk diagnostikohen.” Scott vuri në dukje se studimi gjithashtu pretendoi një rritje gjashtë deri në tetëfish të infeksioneve të veshit midis fëmijëve të vaksinuar, por nuk ka asnjë shpjegim shkencor të besueshëm se pse vaksinat do të rrisnin infeksionet e veshit.
Ky zbulim është në përputhje me hulumtimet e kaluara që tregojnë se prindërit që nuk i vaksinojnë fëmijët e tyre kanë gjithashtu më pak të ngjarë t’i trajtojnë fëmijët e tyre në sistemin mjekësor. Gjendjet që nuk u diagnostikuan ose trajtuan nuk do të ishin shfaqur në studim, i cili mbështetej në të dhënat mjekësore.
Si krahasim, Scott iu referua një studimi danez të botuar këtë korrik në revistën shkencore “Annals of Internal Medicine”, i cili hetoi nëse vaksinat e fëmijërisë ishin të lidhura me 50 gjendje të ndryshme shëndetësore, përfshi shumë nga të njëjtat gjendje nga studimi i Michigan, si ADHD, autizmi, azma, alergjitë ushqimore dhe ekzema. Studimi danez shqyrtoi rezultatet në mbi 1 milion fëmijë të vaksinuar dhe 15 mijë fëmijë të pavaksinuar, ndërsa studimi i Michigan shqyrtoi 18,500 fëmijë të vaksinuar dhe 2 mijë fëmijë të pavaksinuar.
Studimi danez nuk gjeti asnjë rritje të rrezikut për asnjë nga gjendjet, dhe se fëmijët e vaksinuar kishin shkallë më të ulëta të gjendjeve të caktuara, të tilla si koliti ulceroz.
Jeffrey S. Morris, Profesor i Shëndetit Publik dhe Mjekësisë Parandaluese në Universitetin e Pennsylvania, identifikoi një numër problemesh me studimin në një analizë në llogarinë e tij në Twitter/X. “Ndjekja është kufizimi kritik i këtij studimi,” tha ai. “Ndjekja mesatare është ~1.2 vjet (të pavaksinuarit) kundrejt ~2.7 vjet (të vaksinuarit): shumë e shkurtër, veçanërisht për shumë nga këto gjendje që shpesh identifikohen për herë të parë rreth moshës 5-10 vjeç pasi fëmijët janë në shkollë. Kjo kufizon rëndë aftësinë e studimit për të vlerësuar nëse ekspozimi ndaj vaksinës rrit rrezikun e zhvillimit të çrregullimeve kronike gjatë fëmijërisë, pavarësisht nga rëndësia statistikore në krahasimet e raportuara.”
Avokati Siri pretendoi se autorët e studimit kryen analiza ndjeshmërie për të marrë në konsideratë ndryshimet në kujdesin mjekësor.
Megjithatë, sipas Morris, “analizat e ndjeshmërisë nuk e rregullojnë këtë paragjykim.”
Zyra e komunikimit e Henry Ford Health tha për The Guardian: “Ky raport nuk u publikua sepse nuk i plotësonte standardet rigoroze shkencore që kërkojmë si një institucion kryesor kërkimor mjekësor. Të dhënat kanë treguar vazhdimisht se vaksinimet janë një mënyrë e sigurt dhe efektive për të mbrojtur fëmijët nga sëmundjet që mund të ndryshojnë jetën.”
